تنها نشستم با خودم بغضم گرفته
من باز دلتنگت شدم بغضم گرفته
توو فکر حاله من نباشو زندگی کن
گریه ام نمیگیره یکم بغضم گرفته
من دیگه زیر چتر تو بارون راه نمیرم
من تا سر این کوچه هم تنها نمیرم
دور و برم نقاشی زندون کشیدم
میخوام برعکس تو زندونی بمیرم
ترسو شدم بی تکیه گاهی درد داره
هیشکی نمیتونه ازم سر در بیاره
هی نامنظم میتپه قلبه مریضم
اونم یه جورایی دیگه طاقت نداره
پروانه میشم شمع روشن کن عزیزم
چشماتو بازم قبله ی من کن عزیزم
برگرد خونه مثله اون روز که رفتی
مثله همیشم شمع روشن کن عزیزم
گم میشم از بس رد پای تو زیاده
هیشکی فراموش کردنو یادم نداده
میخوام از عشقه تو تب طاعون بگیرم
من باید از تو درد بی درمون بگیرم
تاریکتر از بخت من پیدا نمیشه
هیچی دلیله قهر ما دوتا نمیشه
باید باهات صحبت کنم مشکل همینه
شاید چشام دیگه تو رو هرگز نبینه
ترسو شدم بی تکیه گاهی درد داره
هیشکی نمیتونه ازم سر در بیاره
هی نامنظم میتپه قلبه مریضم
اونم یه جورایی دیگه طاقت نداره
پروانه میشم شمع روشن کن عزیزم
چشماتو بازم قبله ی من کن عزیزم
برگرد خونه مثله اون روز که رفتی
مثله همیشم شمع روشن کن عزیزم